രാജനന്ദിനി
ചെരിവിന്‌ ഒരു സുഖമുണ്ട്‌ താഴ്‌ വരകളിലേയ്ക്ക്‌ പോകാനുള്ള
പ്രചോദനമാണത്‌
തിരിച്ചുകയറ്റങ്ങൾ അസാദ്ധ്യമാക്കുന്ന
പൊരികനലിന്റെ വേരുണ്ട്‌
എന്നത്‌
ചെരിവുകൾക്ക്‌ ചുവന്നനിറം നൽകുന്നു
ആരോ ഉതിർത്തിട്ട ചുവന്നമണ്ണിന്റെ
രതിഗന്ധങ്ങളിൽ
ഒരു മഴയുടെ അദൃശ്യമായ
ലാസ്യലയനബീജങ്ങൾ
പിറവിയ്ക്ക്‌ കാത്തുകിടക്കുന്നു
ശൂന്യമായ ആകാശത്തിന്റെ ചെരിവ്‌
നിഷ്ടൂരമായ കാമനകളുടെ
നഗ്നചിത്രങ്ങൾ വരയ്ക്കുന്നു
അത്‌,
പൊക്കിൾ ചുഴിയിൽ എഴുതിയ
'അമ്മ' എന്ന അക്ഷരം
തീപിടിച്ച മനസ്സൂരിയെറിഞ്ഞ്‌
കാട്ടിലേക്കോടിപോയി
നെറുകയിൽ കോറിയിട്ട ചൈനീസ്‌ കോമരങ്ങൾ
യുദ്ധവെറിപൂണ്ട്‌
അജ്ഞതയുടെ അഗ്നികുണ്ഡത്തിലേക്കെടുത്തുചാടി
മാറിൽ നിറം ചേർത്ത കാശ്മീർമുകുളങ്ങൾ
മതതീവ്രതയുടെ മഞ്ഞുരുക്കത്തിൽ
ഒലിച്ചുപോയി
തുടകളിൽ വരച്ചിട്ട പുലിത്താവളങ്ങൾ
തമിഴൻകാറ്റിന്റെ ചാത്തനേറിൽ
തകർന്നു വീണു
അവശേഷിച്ചതു ഞാൻ എന്ന അഹന്ത
ഞാൻ എന്ന നിശ്ചലത
ഞാൻ എന്ന ശൂന്യത.
No comments:
Post a Comment